ของตาย
Based on true story by บ้านพักฉุกเฉิน
สมาคมส่งเสริมสถานภาพสตรีฯ
“สายธาร”หญิงสาวผิวเข้ม
วัย 21 ย่าง 22 ปี เธอ มาที่บ้านพักฉุกเฉิน เมื่ออายุครรภ์ได้ 6 เดือนกว่า เธอบอกกับเราว่า
ท้องนี้เป็นลูกคนแรกกับสามีคนแรก ซึ่งเขามีชื่อว่า
“คมเดช”
คมเดช
มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเธอ สายธารทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟร้านอาหาร
ส่วนคมเดชทำงานก่อสร้าง พื้นเพครอบครัวของสายธารนั้นเธอเป็นคนภาคกลาง
พ่อแม่ยังทำมาหากินอยู่ด้วยกัน พ่อของเธอทำงานรับจ้างขับรถ
ส่วนแม่ทำงานรับจ้างซักรีด พี่คนโตของสายธารก็แยกไปมีครอบครัวแล้ว สายธารมีน้องชายอีกหนึ่งคนกำลังเรียนอยู่ชั่นป.4
ส่วนสายธารนั้นเรียนจบเพียงชั้นม.3 เธอก็อยากทำงานมากกว่าเรียนต่อ จึงออกมาทำงานก่อนคิดว่าถ้าอยากเรียนต่อค่อยมาเรียนในภายหลัง
ส่วนครอบครัวของคมเดชนั้นดั้งเดิมเป็นชาวตะวันออกเฉียงเหนือ
แต่ลงมาทำงานรับจ้างแถวจังหวัดในภาคกลาง ครอบครัวของคมเดชค่อนข้างแตกแยก
พ่อแม่แยกทางกันและต่างก็ไปมีครอบครัวใหม่อยู่เรื่อยๆ
สาธารและคมเดช
มาพบกันได้เนื่องจากเพื่อนๆแนะนำให้รู้จักกัน จึงคบหากันเรื่อยมา การคบหากันในช่วงปีแรก
คมเดชเป็นชายหนุ่มที่ดี
เป็นสุภาพบุรุษไม่เคยรบเร้าที่จะขอมีเพศสัมพันธ์กับสายธารเลยแม้สักครั้ง จนกระทั่งคมเดชจะต้องจากสายธารไปทำงานที่แคมป์คนงานต่างจังหวัด
จึงได้มาชักชวนให้สายธารไปทำงานด้วยกัน เมื่อสายธารตกลงใจติดตามคมเดชไปทำงานที่ต่างจังหวัดการพักหลับนอนในแคมป์คนงาน
ที่มีพื้นที่ค่อนข้างจำกัด สายธารและคมเดชจึงต้องนอนห้องเดียวกันและด้วยความใกล้ชิดจึงทำให้สายธารและคมเดชมีสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้งโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ
“หนูก็ไม่ได้ตั้งใจ เขาก็ไม่ได้ตั้งใจ เรา 2
คนไม่มีใครตั้งใจว่าเราจะมีอะไรกัน แต่เพราะความรักความใกล้ชิด
อารมณ์มันพาไปตามธรรมชาติก็เลย เลยตามเลย แล้วหลังจากนั้นก็อยู่กินด้วยกันเป็นสามีภรรยาไปเลย
คนที่บ้านหนูกับที่บ้านเขาก็รับรู้ว่าเราตกลงอยู่กินด้วยกันแล้ว”
ชีวิตครอบครัวของสายธารก็เหมือนจะราบรื่นดีเพราะตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันกับคมเดชเขาก็รับผิดชอบดี
เขาเป็นคนไม่เที่ยว ไม่เหลวไหล ไม่เจ้าชู้ จนผ่านมาเป็นเวลาเกือบ 3 ปี
คมเดชเริ่มเปลี่ยนแปลงไปโดยที่ สายธารก็ไม่รู้สาเหตุ
“ช่วงนั้นหนูเดินทางกลับบ้านแล้วพอกลับมา แฟนหนูเขาก็หายตัวไป ไม่นานเขาก็โทรมาขอเลิก
และให้ผู้หญิงมาพูดโทรศัพท์คุยกับหนูว่าเป็นเมียใหม่ ช่วงนั้นหนูทำใจไม่ได้เลย
ก็เลยกลับไปอยู่บ้านกับแม่ แต่พอผ่านไปได้สักเดือนหนึ่งเขาก็ติดต่อกลับมา
ขอกลับมาอยู่ด้วยกัน แล้วบอกว่าที่เขาทำไปก่อนหน้านี้ทั้งหมดเขาลองใจหนู
หนูก็ใจอ่อนนะ กลับไปอยู่กับเขาอีก แต่พอกลับมาอยู่ด้วยกันได้ 2
เดือนเขาก็มาบอกว่าจะไปหาเพื่อน เราก็ไม่คิดอะไรมาก แต่เขาหายไป 2 เดือน หนูก็เลยไปตามเขาที่บ้านเพื่อนของเขา
พบว่าเขาก็อยู่กับเพื่อนเขาและเขาก็กลับมากับหนูแล้วบอกว่าจะปรับปรุงตัว”
จากครั้งนั้นกลับมาอยู่ด้วยกันนายคมเดชก็ทำตัวดี
และบอกกับ สายธารว่าอยากมีลูก ให้เลิกกินยาคุม สายธารจึงปล่อยให้ท้อง
ตอนที่คมเดชรู้ว่าสายธารท้อง คมเดชดีใจมาก แต่พอสายธารท้องได้ 3-4 เดือน
คมเดชไปสมัครทำงานเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ก็มีการเข้าเวรทำงานกลางคืน
ต่อมาคมเดชมักเข้าเวรทำงานกลางคืนตลอด วันหยุดก็ไม่หยุด บอกว่าไปทำแทนคนอื่น
และคมเดชก็ทำตัวห่างเหินจากสายธาร จนสายธารเกิดความสงสัยจึงลองตามไปดูที่ทำงาน เพื่อนที่ทำงานของคมเดชจึงบอกว่า
“มันไม่มาทำงานหรอกวันหยุดมัน มันจะมาทำไม”
สายธารจึงเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งเลยว่าเธอถูกคมเดชหลอก “ช่วงนั้นเขามักจะหายไปทั้งคืนกลับมาตอนเช้า
หนูก็ไม่ได้จู้จี้นะ เพราะคิดว่าเขาเป็นสามีที่ดี แต่พอท้องได้ 3 เดือน
กว่าก็มารู้เลยว่าเขาโกหกหนูมาตลอด”
แล้ววันหนึ่งก็มีเพื่อนของคมเดชที่เขาคงจะสงสารสายธาร
จึงได้มาบอกกับสายธารว่า
“ผัวเธอน่ะ ไปอยู่ที่บ้านเพื่อนกินเหล้าเมายา
ไม่ไปทำงานทำการอะไรเลย”
เมื่อรู้ความจริงจากเพื่อนของคมเดช
สายธารก็ไปตามเอาตัวเขากลับมา แต่หลังจากที่กลับมาอยู่ด้วยกันชีวิตครอบครัวของสายธารก็ไม่เหมือนเดิมอีกเลย
“เขาจะหงุดหงิดโมโหง่าย จากที่เคยใจเย็น ก็ไม่มีแล้ว ถามอะไรก็โกรธ
หงุดหงิด และก็ยังมีแต่คนมาเล่าว่าเขาไปมีผู้หญิงอื่น
เพื่อนๆเขาบอกว่าไม่เคยรู้ว่าหนูเป็นเมียเขา
เพราะเขาบอกแต่ว่าเป็นพี่สาวที่มาตามกลับบ้าน...หนูก็หมดคำพูดเลย”
แล้ววันสุดท้ายของการเป็นสามีภรรยาของสายธารกับคมเดชก็มาถึง
เมื่อคมเดชบอกว่าจะออกไปทำงาน และสายธารได้ลองตามไปดูเขาที่ทำงาน
เธอจึงไปพบความจริงว่าสามีของตนได้เขียนใบลาออกแล้ว และก็ได้หายตัวไป
เมื่อสายธารโทรศัพท์ติดต่อไปตามคมเดช คมเดชก็แค่เพียงถามถึงลูกในท้อง
และขาดการติดต่อไป ทิ้งให้สายธารเผชิญชีวิตผู้หญิงที่ท้องไม่มีพ่อเพียงลำพัง
สายธารจึงค้นหาสถานที่ช่วยเหลือคนท้องในอินเตอร์เน็ต เธอจึงพบว่ามีบ้านพักฉุกเฉิน และเมื่อพ่อแม่ของสายธารได้รับรู้ปัญหาของเธอจึงสั่งให้เธอเลิกติดต่อและแยกทางกับผู้ชายคนนี้อย่างเด็ดขาด
ห้ามคิดที่จะหวนกลับไปอยู้ด้วยกันอีก ซึ่งก่อนหน้าที่สายธารจะเข้ามาอยู่ในบ้านพักฉุกเฉินเพียงไม่กี่วัน
คมเดชก็ได้โทรติดต่อมาหาสายธารอีกครั้ง… แต่ว่ามันคงจะสายเกินไปเพราะสายธารบอกกับเราด้วยน้ำเสียง
สีหน้าและแววตา ที่หมดแล้วซึ่งความอาลัยอาวรณ์ต่อคมเดชว่า
“เขาบอกว่าเขาขอโทษ อยากกลับมาเริ่มใหม่
แต่เขาก็ไม่ได้บอกถึงเหตุผลที่เขาทิ้งไป เขาคิดว่าหนูเป็นของตาย
นึกจะมาก็มานึกจะไปก็ไป ยังไงหนูก็ต้องรอเขา แต่ว่ามันไม่ใช่ไง ถ้าเขารักหนูจริงเขาคงไม่ทำแบบนี้
หนูคิดว่าหนูกับลูกแค่ 2 คนก็สามารถเป็นครอบครัวได้
หนูก็ไม่ใช่ว่าจะท้องไม่พร้อมนะ ลูกของหนูเกิดจากความรัก เพียงแต่ผู้ชายมันแย่ ”
ปัจจุบันสายธารท้องได้
7 เดือน บ้านพักฉุกเฉินได้ส่งเธอไปตรวจครรภ์และฝากครรภ์ที่โรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว
สุขภาพแม่และลูกแข็งแรงดี
สายธารวางแผนไว้ว่าหลังคลอดลูกเธออาจฝากลูกไว้ที่ศูนย์เลี้ยงเด็กอ่อนของบ้านพักฉุกเฉินเป็นการชั่วคราว
และออกไปทำงานภายนอก เมื่อเธอพร้อมก็จะเรียนต่อด้วยทำงานไปด้วยเพื่อเลี้ยงดูลูก
เธอบอกว่าเธอไม่รู้หรอก ว่าเธอจะมีใครใหม่หรือเปล่าเพราะชีวิตมันไม่แน่นอนแต่ที่แน่ๆ
ใครคนนั้นก็คงไม่ใช่คมเดชอย่างแน่นอน
ในท้ายของเรื่องราว
สายธารฝากข้อคิดที่เธอได้จากประสบการณ์ชีวิตของตนเองให้ผู้หญิงคนอื่นๆพึงระลึกไว้เสมอว่า
“ไม่มีอะไรแน่นอนวันนี้เขาเป็นสามีเรา
แต่วันต่อไปเขาอาจจะไปเป็นสามีของคนอื่น”
……………………………………………………………………………………………………………………………………………
หากผู้หญิงและเด็ก ท่านใดประสบปัญหาในชีวิต เช่น ความรุนแรงในครอบครัว ท้องไม่พร้อม ถูกข่มขืน หรือติดเชื้อ เอช ไอ วี สามารถติดต่อขอรับความช่วยเหลือได้ที่ สมาคมส่งเสริมสถานภาพสตรีฯ บ้านพักฉุกเฉิน 501/1 ซ.เดชะตุงคะ 1 ถ.เดชะตุงคะ แขวงสีกัน เขตดอนเมือง กรุงเทพฯ 10210 โทรศัพท์ 0 2929 2222 ตลอด 24 ชม. อีเมลล์: knitnaree@hotmail.com และ ในกรณีที่ท่านต้องการให้ความช่วยเหลือผู้หญิงและเด็กในบ้านพักฉุกเฉินสามารถติดต่อได้ที่ ฝ่ายประชาสัมพันธ์ และหาทุน
โทร. 0 2929 2301-3 ต่อ 109,113 หรือ 0 2 929 2308 อีเมลล์: admin@apsw-thailand.org
Facebook: สมาคมส่งเสริมสถานภาพสตรีฯบ้านพักฉุกเฉินดอนเมือง www.facebook.com/apswthailand.org หรือ สามารถดูข้อมูลรายละเอียดผ่านทางเว็บไซด์สมาคม www.apsw-thailand.org
เรื่อง โดย ผู้หญิงในบ้านพักฉุกเฉิน
ผู้เขียน:จิตรา นวลละออง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น